• zestaw liter, → alfabet.
  • abecedarius
    [łac.],
    utwór, w którym kolejne wyrazy, wersy lub strofy zaczynają się od kolejnych liter alfabetu.
  • Abéché
    [abeszẹ] Wymowa,
    m. we wschodnim Czadzie, na wyż. Wadaj, w strefie sahelskiej;
  • Abedin Zainul, ur. 18 XI 1914, zm. 28 V 1976,
    bangladeski malarz i grafik;
  • Abel Carl Friedrich, ur. 22 XII 1723, Köthen, zm. 20 VI 1787, Londyn,
    niemiecki kompozytor i gambista;
  • Abelard, Abélard, Abaelardus, Abailard, Pierre (Petrus) Wymowa, ur. 1079, Le Pallet k. Nantes, zm. 21 IV 1142, Saint-Marcel k. Chalon-sur-Saône,
    francuski filozof i teolog.
  • abele spelen
    [niderl., ‘gry dramatyczne’],
    określenie nadane 4 niderlandzkim anonimowym utworom dramatycznym z XIV w.;
  • Abell Kjeld, ur. 25 VIII 1901, Ribe (Jutlandia), zm. 5 III 1961, Kopenhaga,
    dramatopisarz duński;
  • Abenceragowie, Abencerrajes, Banu Saradż,
    potężny w XV w. ród grenadzki;
  • Abendroth
    [ạbəntro:t]
    Hermann, ur. 19 I 1883, Frankfurt n. Menem, zm. 29 V 1956, Jena,
    dyrygent niemiecki;
  • Abercrombie
    [ạ̈bərkrambi]
    Sir Leslie Patrick, ur. 6 VI 1879, Ashton-upon-Mersey, zm. 23 III 1957, Aston Tirrold (hrab. Berkshire),
    angielski architekt i urbanista;
  • Aberdeen
    [äbərdị:n] Wymowa,
    m. w Wielkiej Brytanii, w północno-wschodniej Szkocji, przy ujściu rz. Dee do M. Północnego.
  • Aberystwyth
    [äbərịstuıŧ],
    m. w Wielkiej Brytanii, w zachodniej Walii, nad zat. Cardigan (M. Irlandzkie).
  • Abgarowicz Kajetan, pseud. Abgar Sołtan, ur. 7 VIII 1856, Czerniów k. Stanisławowa, zm. 27 VII 1909, Truskawiec,
    powieściopisarz, nowelista;
  • Abhinawagupta, ur. 950, zm. 1020,
    indyjski filozof, mistyk i teoretyk poetyki;
  • abiit, non obiit
    [łac., ‘odszedł, nie umarł’],
    odszedł, ale pamięć o nim nie zaginęła.
  • Abildgaard
    [ạbilgor]
    Nicolai Abraham, ur. 11 IX 1743, Kopenhaga, zm. 4 VI 1809, Frederiksdal,
    duński malarz, rzeźbiarz i architekt;
  • Abish
    [ạ̈bısz]
    Walter, ur. 24 XII 1931, Wiedeń,
    pisarz amerykański;
  • językozn. → etiopskie języki.
  • abject art
    [ạ̈bdżekt a:rt; ang.],
    sztuka wstrętu,
    termin stosowany w krytyce angloamerykańskiej lat 80. i 90. XX w. do opisu dzieł sztuki, wykorzystujących materiały zdegradowane;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia