- park nar. w Kenii.
-
Aberdeenm. w Wielkiej Brytanii, w północno-wschodniej Szkocji, przy ujściu rz. Dee do M. Północnego.[äbərdị:n] ,
-
Abertillerymiasto w Wielkiej Brytanii (Walia), w dolinie rz. Ebbw;[äbərtılẹəri],
-
Aberystwythm. w Wielkiej Brytanii, w zachodniej Walii, nad zat. Cardigan (M. Irlandzkie).[äbərịstuıŧ],
-
Abha, Abhā,m. w południowo-zachodniej części Arabii Saudyjskiej, w krainie Asir, w górach Dżabal al-Hidżaz.
- stan w południowej Nigerii;
- miasto w Wybrzeżu Kości Słoniowej, → Abidżan.
-
Abidżan, Abidjan,miasto w Wybrzeżu Kości Słoniowej, nad laguną Ebrié w Zat. Gwinejskiej;
-
Abie, Abi Bad, amharskie Ābē, arab. Ābī Bād, ang. Lake Abbe, fr. Lac Abé,słone jezioro na granicy Etiopii i Dżibuti, w Kotlinie Danakilskiej, wg różnych źródeł na wys. od 230 do 310 m;
-
Abilenem. w USA, w środkowej części stanu Teksas.[ạ̈bəli:n],
-
Abingdonm. w Wielkiej Brytanii (Anglia), u ujścia rz. Ock do Tamizy;[ạ̈bıŋdən],
- hydrol. strefa głębinowa (otchłanna) oceanów, mórz i głębokich jezior;
- językozn. → etiopskie języki.
- rozległa wyżyna we wschodniej Afryce, w Etiopii i Erytrei, oddzielona od Wyż. Somalijskiej Rowem Abisyńskim.
-
Abitibi, ang. Lake Abitibi, fr. Lac Abitibi,jezioro polodowcowe w pdołudniowo-wschodniej Kanadzie (prow. Ontario i Quebec), na wys. 265 m;
-
ablacja deszczowa, spłukiwanie,geol. najprostsza forma erozji wywołanej przez wodę płynącą — zmywanie ze stoków luźnych osadów, a zwłaszcza gleb (erozja gleby) przez spływające okresowo wody opadowe;
-
ablacja lodowcowageol. topnienie lodowca w miarę jego spływania w cieplejsze strefy, poniżej granicy wiecznego śniegu;[łac. ablatio ‘odjęcie’],
-
Åbom. w Finlandii, → Turku.[ọbo] ,
-
Abomeym. w południowym Beninie.[abomẹ] ,
- rdzenna ludność Australii.