• med. w seksuologii zasada określająca determinanty rozwoju męskiego fenotypu narządów płciowych wewn. i zewn. oraz rozwoju repertuaru zachowań właściwych płci męskiej.
  • Adametz Leopold Wymowa, ur. 11 XI 1861, Brünn (ob. Brno, Czechy), zm. 27 I 1941, Wiedeń,
    austr. zootechnik i genetyk;
  • Adami Paweł, ur. 9 VII 1739, Trentschin (ob. Trenczyn, Słowacja), zm. 11 XI 1814, Wiedeń,
    austr. lekarz weterynarii;
  • Adamkiewicz Albert, ur. 11 VIII 1850, Żerków, zm. 31 X 1921, Wiedeń,
    lekarz patolog i neurolog;
  • Adamowicz Adam Ferdynand, ur. 6 XII 1802, Wilno, zm. 30 IV 1881, tamże,
    lekarz medycyny i weterynarii;
  • adaptabilność, tzw. przystosowawczość,
    biol. zdolność do fizjologicznego reagowania przystosowawczego komórek, tkanek, narządów organizmu na zmiany warunków środowiska zewnętrznego i wewnętrznego.
  • adaptacja
    [łac.],
    przystosowanie,
    biol. zjawisko przystosowania się organizmów do wykonywanych funkcji życiowych, wyrażające się w specyficznych właściwościach procesów metabolicznych, cech anatomicznych oraz czynności fizjologicznych i behawioralnych w zmienionych warunkach środowiska.
  • przystosowanie się organizmu lub jego narządu do prawidłowego funkcjonowania w zmienionych warunkach środowiska zewn. lub wewnętrzego;
  • adaptacja roślin, przystosowanie roślin,
    biol. przystosowanie organizmów roślinnych do warunków środowiska, polegające na takich dziedzicznych zmianach struktury i funkcji osobników, które zwiększają prawdopodobieństwo ich przeżycia i reprodukcji osobników w określonym środowisku oraz prowadzą do zróżnicowania organizmów pod względem morfologicznym, fizjol. i metabolicznym.
  • adaptacjonizm
    [łac.],
    kierunek ewolucjonizmu uznający wszystkie cechy każdego organizmu za przystosowania (adaptacja) powstałe na drodze doboru naturalnego, historycznie był to kierunek ewolucjonizmu, teoria, wg której dobór naturalny jest jedyną siłą ewolucyjną,
  • med. grupa zaburzeń psychicznych; uwarunkowane sytuacją przekraczającą indywidualne możliwości adaptacyjne (sposoby radzenia sobie, przystosowania się, mechanizmy obronne);
  • Addicott
    [ạ̈dıkət]
    Frederick, żył w XX w.
    fizjolog amerykański;
  • Addison
    [ạ̈dısən]
    Thomas, ur. IV 1793, Longbenton (hrab. Northumberland), zm. 29 VI 1860, Brighton (hrab. Gloucestershire),
    anatomopatolog angielski;
  • Addisona–Biermera choroba, dawniej zwana niedokrwistością złośliwą,
    choroba spowodowana niedoborem witaminy B12 (kobalaminy);
  • pierwotna niewydolność kory nadnerczy;
  • addycyjny efekt, interakcja addycyjna,
    łączny efekt podania 2 leków, równy sumie działania każdego z nich osobno.
  • biochem. → purynowe zasady.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia