zawija
 
Encyklopedia PWN
zawija, arab. zāwiya, tur. tekke, pers. chanka,
w islamie budynek lub zespół budynków będący siedzibą muzułmańskiego bractwa rel.,
termin zawija pojawił się ok. XIII w. w Afryce Północnej i był pokrewny terminowi ribat, oznaczającemu pustelnię muzułm. ascetyka, wokół której mieszkali jego uczniowie i zwolennicy; typowa konstrukcja zawiji przetrwała do XX w. i z reguły składa się z grobowca świątobliwego ascetyka, pomieszczeń na modlitwę, świątynię, szkołę koraniczną oraz z części mieszkalnej — izb dla uczniów, pielgrzymów i podróżnych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia