zarządzanie przez cele,
zarządzanie wykorzystujące metodę zaproponowaną przez P. Druckera, polegającą na tym, że każdy kierownik, niezależnie od szczebla zarządzania, proponuje zestaw celów, za których osiągnięcie chce być odpowiedzialny;
zarządzanie przez cele
Encyklopedia PWN
następnie, cele wraz z harmonogramami i kryteriami oceny, są negocjowane z bezpośrednim przełożonym; metoda ta miała być lekarstwem na „akcyjność” w zarządzaniu i zdobyła popularność w latach 60. i 70. XX w., głównie w krajach anglosaskich, w niektórych organizacjach o specyficznej kulturze; w szerszym zastosowaniu ujawniły się jej wady: trudno ocenić, czy przyjmowane cele są dla wszystkich kierowników wyzwaniem o podobnym stopniu trudności, łatwo jest tu o manipulację, polegającą na narzucaniu celów — rzadko obie strony są równoprawne w czasie negocjowania, a ponadto, ustalony dla całej organizacji system celów może być za mało elastyczny w przypadku konieczności szybkiego reagowania na zmiany; niemniej, w zgranym zespole, zarządzanie przez cele może być bardziej efektywnym sposobem zarządzania niż inne metody, jak np.: zarządzanie przez wyniki, zarządzanie przez wyjątki lub przez delegowanie uprawnień.
