wykusz
 
Encyklopedia PWN
wykusz
[czes. < niem.],
występ nadwieszony na zewnętrznej ścianie budynku lub murze obronnym, na ogół podtrzymywany wspornikami, z oknami lub otworami strzelniczymi, nakryty osobnym dachem;
wykusz wywodzi się z architektury islamu, po wyprawach krzyżowych pojawił się w Europie w średniowiecznej architekturze obronnej; od późnego średniowiecza do baroku stosowany głównie w architekturze świeckiej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia