wyczyniec
 
Encyklopedia PWN
wyczyniec, Alopecurus,
rodzaj z rodziny wiechlinowatych (traw), obejmujący ok. 60 gat. bylin lub roślin jednorocznych, występujących we wszystkich strefach klimatycznych obu półkul z wyjątkiem strefy międzyzwrotnikowej;
kwiatostan — kłosokształtna wiecha; w Polsce rośnie 5 gat.; wartościową, trwałą trawą pastewną luźnokępową, rozłogową jest wyczyniec łąkowy (A. pratensis), zw. lisim ogonem, wysokość do 1,4 m, o miękkiej wiesze; pospolity na naturalnych łąkach w dolinach rzecznych, okresowo zalewanych (łęgi), także uprawiany w mieszankach łąkowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia