wojny polsko-brandenburskie,
wojny między Polską a Brandenburgią spowodowane ekspansją margrabiów brandenburskich (Brandenburgia, Marchia Brandenburska) na ziemie pol. XIII–XIV w.;
wojny polsko-brandenburskie
Encyklopedia PWN
1249–52 margrabiowie brandenburscy opanowali ziemię lubuską i rozpoczęli podbój pogranicza pol.-pomor. (Marchia Nowa); próba opanowania 1308 Gdańska nie powiodła się; 1315–29 walki z Brandenburgią toczył Władysław I Łokietek; 1368 Kazimierz III Wielki odzyskał Wałcz i Drahim; ostatnim starciem Brandenburgii z Polską było 1655 zbrojne poparcie Szwedów podczas tzw. potopu; równocześnie XIII–XV w. toczyły się częste wojny między margrabiami brandenburskimi a książętami Pomorza Zachodniego.
