wodorotlenki,
związki chemiczne określone ogólnym wzorem M(OH)n — można je uważać za pochodne wody, w której cząsteczce (HOH) atom wodoru zastąpiono atomem metalu (M);
wodorotlenki
Encyklopedia PWN
są na ogół ciałami stałymi; wodorotlenki litowców i berylowców (z wyjątkiem wodorotlenków berylu i magnezu) łatwo rozpuszczają się w wodzie i dysocjują z utworzeniem jonów wodorotlenkowych OH−, np. KOH ⇌ K+ + OH−, uwalnianie jonów OH− decyduje o ich charakterze zasadowym; wodne roztwory wodorotlenków barwią lakmus na niebiesko (zasady); wodorotlenki reagują z kwasami tworząc sole; niektóre wodorotlenki wykazują charakter amfoteryczny, tj. reagują zarówno z kwasami, jak i zasadami, np. wodorotlenek glinu Al(OH)3:
2Al(OH)3 + 3H2SO4 = Al2(SO4)3 + 6H2O
Al(OH)3 + NaOH = Na[Al(OH)4].
Niektóre wodorotlenki można otrzymać w reakcji tlenków metali (tzw. bezwodników zasadowych) z wodą, np. Na2O + H2O = 2NaOH. Wodorotlenki litowców i berylowców mają znaczenie przem. i są stosowane w syntezach oraz do zobojętniania kwasów.
