wianki

wianki,

etnogr.:

1) koła plecione z roślin (ziół, kwiatów); w kulturach starożytnej Europy i in. kontynentów wianki były znakiem wyróżnienia, odświętności; wkładano je na głowę, ramiona, nogi osób poddawanych jakiemuś obrzędowi lub czczonych; były też składane jako ofiara;

2) jeden ze słowiańskich zwyczajów, w Polsce praktykowanych w okresie lata (tzw. noc świętojańska z 23 na 24 VI) polegający na rzucaniu wianków z zapaloną pośrodku świecą w nurt rzeki i na wróżeniu.