wegetarianizm
 
Encyklopedia PWN
wegetarianizm
[niem. < średniow. łacina vegetarius ‘roślinny’],
jarstwo,
sposób odżywiania się ludzi pokarmami wyłącznie roślinnymi (wegetarianizm absolutny) lub roślinno-nabiałowymi (wegetarianizm względny).
Popularny w Europie w 1. poł. XIX w., ponownie w latach 80. XX w. w Europie i USA; współczesne zainteresowanie religiami Dalekiego Wschodu oraz wegetarianizmem wiążą się m.in. ze stwierdzeniem korzystnej roli żywienia wegetariańskiego w zapobieganiu i leczeniu miażdżycy i jej powikłań; w absolutnym wegetarianizmie brak w pożywieniu białek zwierzęcych przy nieumiejętnym doborze białek roślinnych może prowadzić do różnych zmian chorobowych, zwłaszcza u dzieci i młodzieży; wegetarianizm względny jest pełnowartościowy przy umiejętnym zestawieniu białek roślinnych i mleka oraz jego przetworów; wegetarianizm względny bywa zalecany jako dieta w niektórych schorzeniach, głównie w chorobach nerek, a także w miażdżycy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia