unifikacja prawa

unifikacja prawa,

ujednolicenie prawa obowiązującego przez wprowadzenie przepisów obowiązujących jednakowo na terenie jednego państwa lub kilku państw (np. w sprawie ceł);

unifikacja prawa miała doniosłe znaczenie w Polsce w okresie międzywojennym, ze względu na to, że po 1918 na terenach byłych zaborów obowiązywało prawo państw zaborczych; okres kodyfikacji był jednocześnie okresem unifikacji prawa; unifikacja prawa cywilnego nastąpiła na obszarze Polski dopiero 1945–50.