ultramaryny

ultramaryny

[łac.],

pigmenty mineralne będące złożonymi połączeniami glinokrzemianów sodu z siarką;

nierozpuszczalne w wodzie, odporne na działanie światła, alkaliów, podwyższoną temperaturę; otrzymuje się je w wyniku prażenia mieszaniny kaolinu, krzemionki, siarki i sody lub siarczanu sodu z dodatkiem substancji redukujących; skład i barwa otrzymywanych u. zależą od proporcji składników wyjściowych i warunków prowadzenia procesu; produkuje się ultramaryny błękitne, zielone, czerwone, żółte i fioletowe; największe znaczenie ma ultramaryna błękitna, stosowana do wyrobu farb olejnych, akwarelowych, drukowych, temperowych, do barwienia papieru, bielenia bielizny, cukru, stearyny itp.; znaną już w starożytności ultramarynę naturalną, o barwie błękitnej, otrzymuje się przez prażenie lazurytu.