tuba
 
Encyklopedia PWN
tuba
[łac.],
instrument muz. z grupy aerofonów ustnikowych (aerofony);
basowy lub kontrabasowy sakshorn; zwinięta rura mosiężna z 4–5 wentylami; w orkiestrze symfonicznej i dętej jeden z najniżej strojących instrumentów, stanowiący tzw. podstawę basową.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Tuba rys. B. Wróblewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia