tryton

tryton

[fr. < gr.],

muz. interwał równy 3 całym tonom, czyli 6 półtonom, w skali durowej zawarty między IV a VII stopniem lub VII a IV, interpretowany zatem albo jako kwarta zwiększona (kwarta), albo kwinta zmniejszona (kwinta);

w harmonice systemu dur-moll rozwiązuje się na sekstę lub tercję, tzn. wymaga następstwa seksty (po kwarcie zwiększonej) lub tercji (po kwincie zmniejszonej); w muzyce okresu średniowiecza i renesansu, zwłaszcza rel., tryton był zabroniony jako interwał trudny do śpiewania (zw. diabłem w muzyce — diabolus in musica); często stosowany w muzyce XX w. jako środek sonorystyki.