trykonodonty
 
Encyklopedia PWN
trykonodonty, Triconodonta,
wyróżniany do niedawna rząd drobnych (nie przekraczających rozmiarów kota), wymarłych ssaków;
zęby trzonowe z 3 gł. guzkami ułożonymi w jednej linii; obecnie pod nazwą eutrykonodontów (Eutriconodonta); występowały od środkowej jury do późnej kredy na półkuli północnej, są znane też z wczesnej kredy z Afryki oraz z późnej kredy z Ameryki Południowej; żyły od wczesnej jury do późnej kredy; najmniejsze wielkości ryjówki, największe — kota; niektórymi cechami budowy zbliżone do cynodontów; brak błędnika w uchu wewn.; pochodzą przypuszczalnie od wspólnych przodków z symetrodontami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia