tropy kopalne

tropy kopalne, skamieniałości śladowe,

kopalne ślady działalności życiowej organizmów, przedmiot badań ichnologii

obejmują nory, ślady żerowania wewnątrz osadu i na jego powierzchni, ślady pełzania, postoju i ucieczki; do grupy skamieniałości nie należą odciski przetaczanych po dnie lub osadzonych na dnie martwych ciał. Tropy kopalne zachowują czytelność dzięki odmienności osadu zalegającego pod lub nad powierzchnią z tropami, czy też infiltrującego ślady wewnątrz warstwy. Nośnikiem informacji ichnologicznej jest zwykle powierzchnia twardej ławicy skalnej (zwłaszcza piaskowcowej) sąsiadującej z ilastą; na dolnej stronie ławicy zachowują się wówczas negatywowe odlewy tropów pozostawione na powierzchni zalegającej niżej iłu, a na górnej powierzchni rzeczywiste tropy, utrwalone dzięki zakończeniu sedymentacji piaszczystej i pokryciu powierzchni iłem.

Tropy kopalne umożliwiły datowanie tych ewolucyjnych zdarzeń, które są niedostępne do badań metodami klas. paleontologii, np. pojawienie się pierwszych zwierząt pełzających po dnie, czy kroczących; dzięki tropom kopalnym można było rozpoznać zachowania stadne dinozaurów i udowodnić wyprostowaną postawę ciała najstarszych australopiteków. Zespoły tropów kopalnych różnych organizmów (ichnocenozy) odzwierciedlają bardziej bezpośrednio i kompletnie sytuację ekol. w dawnych środowiskach niż zespoły skamieniałości szkieletowych. Pewne typy śladów mogą być określane nazwami organizmów, które je tworzyły (niekiedy hipotetycznych, np. triasowy gad chiroterium), z precyzją odpowiednią do swoistości śladu.