troć
 
Encyklopedia PWN
troć, troć wędrowna, Salmo trutta,
ryba anadromiczna z rodziny łososiowatych;
dł. 30–70 cm, masa 1–5 kg; z kształtu ciała, ubarwienia i biologii podobna do łososia atlantyckiego; w wielu odmianach zasiedla północno-wschodnią część O. Atlantyckiego, od wybrzeży Płw. Iberyjskiego do M. Białego; tarło zwykle jesienią, w górnych biegach rzek; młode pozostają w rzekach 2–3 lata, następnie, jako tzw. smolty (dł. 7–20 cm), spływają do morza; po 2–3 latach (niekiedy 7) pobytu w morzu podejmują wędrówkę na tarło, które odbywają kilkakrotnie w ciągu życia; troć wytworzyła 2 formy stacjonarne: pstrąga potokowego (pstrągi) i troć jeziorną, Salmo trutta morpha lacustris, która żyje w dużych, słabo zeutrofizowanych jeziorach, jak Ładoga, Onega, niektóre jez. skandynawskie, bryt. i alpejskie, rozmnaża się we wpadających do tych jezior rzekach; w Polsce jej zasięg autochtoniczny obejmuje kilka jezior w dorzeczu Wdy, zarybiono nią także zbiorniki zaporowe; troć, jak i obie jej formy, jest wysoko ceniona za wyborne mięso, szybki wzrost i żywienie się mało wartościowymi rybami.
zgłoś uwagę

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia