towarzystwa kredytowe miejskie,
instytucje kredytu hipotecznego miejskiego.
towarzystwa kredytowe miejskie
Encyklopedia PWN
Towarzystwa emitowały papiery wartościowe (listy zastawne), które nabywcom przynosiły ustalony procent; listy zastawne były zabezpieczone na hipotekach nieruchomości należących do wszystkich dłużników — członków towarzystwa, dając lepszą gwarancję niż pożyczka zabezpieczona na hipotece jednej nieruchomości. Na ziemiach polskich pierwsze towarzystwa kredytowe miejskie powstały w Królestwie Polskim: 1870 w Warszawie, 1872 w Łodzi, w latach 80. i 90. XIX w. kolejno w: Lublinie, Kaliszu, Płocku, Piotrkowie, Radomiu, Łomży, Kielcach, Częstochowie, Siedlcach i Suwałkach; 1906 utworzono towarzystwo w Wilnie, 1910 w Białymstoku; udzielały kredytów na okres od 18 do 36,5 lat. W 1928 powstało w Poznaniu Zachodniopolskie Towarzystwo Kredytowe Miejskie oraz Lwowskie Towarzystwo Kredytowe Miejskie; obydwa udzielały kredytów długoterminowych (na 20–35 lat) i krótkoterminowych (do 3 lat), nie odgrywały jednak większej roli w życiu gospodarczym kraju. W większości towarzystwa kredytowe miejskie zostały zlikwidowane podczas II wojny światowej, reaktywowane XII 1945, działały na niewielką skalę do końca 1948 pod nadzorem komisarzy rządowych; zlikwidowane 1949–50, ich majątek i zobowiązania przejął Bank Gospodarstwa Krajowego.
