tigmotropizm

tigmotropizm

[gr.],

haptotropizm,

fizjol. jeden z tropizmów, reakcja ruchowa niektórych organów roślinnych (np. wąsów czepnych) oraz osiadłych organizmów zwierzęcych (np. ukwiału), powstająca w wyniku jednostronnego kontaktu dotykowego z ciałem stałym;

ruch tigmotropiczny polega na zwrocie, wygięciu lub wzroście części lub całego ciała w kierunku zródła bodźca (tigmotropizm dodatni) lub w kierunku przeciwnym (tigmotropizm ujemny). U roślin dwuliściennych i w koleoptylach roślin jednoliściennych percepcja bodźca zachodzi w wierzchołku wąsa lub wzdłuż osi pędu siewek i powoduje pojawienie się potencjału czynnościowego, który rozprzestrzenia się wzdłuż osi organu; wygięcie zachodzi w wyniku zróżnicowanej szybkości wzrostu po obu stronach organu; mechanizm ruchów tigmotropicznych jest słabo poznany, przypuszcza się, że bierze w nim udział etylen (eten).