tie-break
 
Encyklopedia PWN
tie-break
[tạıbreık; ang.] Wymowa,
sposób skróconego rozgrywania seta stosowany w niektórych dyscyplinach sport. (np. tenisie i siatkówce);
w tenisie stosowane przeważnie przy stanie 6 : 6 w gemach; w siatkówce w decydującym secie przy stanie 2 : 2 w setach; podczas t.-b. każda z rozgrywanych piłek kończy się zdobyciem punktu przez jednego z przeciwników; t.-b. kończy się zdobyciem co najmniej 7 punktów (w tenisie) lub 15 punktów (w siatkówce) przy 2 punktach przewagi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia