thegn
członek drużyny król. lub możnowładczej w Anglii IX–XI w., w epoce anglosaskiej;
[ŧeın],
thane,
thegn
Encyklopedia PWN
jego status podkreślała wysoka główszczyzna (6-krotnie wyższa niż za zabicie zwykłego wolnego, ceorla); wynagradzani ziemią, przekształcili się w warstwę dziedzicznego wyższego rycerstwa (o majątku co najmniej 5 łanów); w Szkocji do XV w. dziedziczny wasal Korony.
