tetryl
 
Encyklopedia PWN
tetryl
[gr.],
tetrylit, pyronite, CE, 2,4,6-trinitrofenylo-N-metylonitroamina, (NO2)3C6H2NCH3NO2,
materiał wybuchowy kruszący, związek org.;
żółta substancja krystal. o temperaturze topnienia 129°C; dość wrażliwy na uderzenie i tarcie; niehigroskopijny; stosowany gł. do wyrobu detonatorów, lontów i spłonek detonujących; w czasie II wojny światowej używany przez Niemców do wyrobu amunicji; ze względu na właściwości toksyczne zastępowany przez heksogen lub pentryt.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia