tetranitrometan
 
Encyklopedia PWN
tetranitrometan
[gr.-łac.],
C(NO2)4,
związek organiczny z grupy związków nitrowych;
oleista trująca ciecz; temp. krzepnięcia 3°C; ma słabe właściwości wybuchowe; z substancjami palnymi tworzy silne mieszaniny wybuchowe; podczas II wojny światowej używany przez Niemców jako składnik utleniający ciekłego paliwa rakietowego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia