tetracykliny
 
Encyklopedia PWN
tetracykliny,
grupa antybiotyków o szerokim zakresie działania, obejmującym bakterie Gram-dodatnie i niektóre Gram-ujemne;
działają bakteriostatycznie np. na tlenowe pałeczki jelitowe, pałeczki dżumy, dwoinki (z rodzaju Neisseria), pałeczkę grypy (Haemophilus influenzae), a ponadto mykoplazmy, riketsje i chlamydie; nie działają na wirusy i grzyby; mechanizm działania tetracyklin polega na hamowaniu biosyntezy białek bakteryjnych; rozróżnia się tetracykliny naturalne (oksytetracyklina, chlorotetracyklina, tetracyklina) i tetracykliny półsyntet. (doksycyklina, metacyklina i minocyklina) o lepszych parametrach farmakokinet., ale identycznym działaniu przeciwbakteryjnym. W ostatnich latach znaczenie tetracyklin znacznie zmalało wobec narastającej oporności droboustrojów, zwłaszcza że oporność drobnoustroju na jedną z tetracyklin jest równoznaczna z opornością na całą grupę; tetracykliny mogą powodować zaburzenia rozwoju tkanki zębowej i kostnej, przedawkowane uszkadzają wątrobę i szpik kostny; nie powinny być stosowane podczas ciąży oraz podawane dzieciom.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia