termity
 
Encyklopedia PWN
ok. 2,5 tys. gat.; dł. 2–20 mm (samica królowa do 10 cm); barwa biaława lub brunatne; narządy gębowe gryzące (gębowe narządy owadów); rozwój z przeobrażeniem niezupełnym; żyją w społeczeństwach (od kilkudziesięciu osobników do kilku milionów) o wysokim stopniu organizacji; odznaczają się bardzo wyraźnym polimorfizmem i podziałem na kasty; formy uskrzydlone, dojrzałe płciowo, o dobrze rozwiniętych oczach — samica królowa i samiec król (po locie godowym tracą skrzydła i przystępują do rozrodu), są odpowiedzialni za utrzymanie liczebności rodu; formy nieuskrzydlone obojga płci, o uwstecznionych oczach i narządach płciowych — robotnice oraz żołnierze (z silnie rozwiniętymi żuwaczkami), wypełniają wszelkie prace i dbają o bezpieczeństwo gniazda (w pracach uczestniczą także larwy); po stracie króla lub królowej robotnica lub żołnierz są odżywiane pokarmem osobników płciowych (wydzielina gruczołów znajdujących się na głowie robotnic-karmicielek) i uzyskują zdolność do rozrodu. Gniazda termitów (termitiery), podziemne lub naziemne, budowane z różnych materiałów, mogą osiągać wys. 6 m i wytrzymałość betonu. Termity są gł. roślinożerne, mogą żywić się drewnem dzięki symbiontycznym pierwotniakom (wiciowcom), żyjącym w ich jelitach, zdolnym do rozkładu celulozy; niektóre gat. uprawiają w gniazdach grzyby, którymi żywią się przede wszystkim larwy. Zamieszkują gł. kraje tropik.; często wyrządzają szkody w drzewostanach, niszczą drewniane budowle, meble i in.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia