tercyna
strofa złożona z 3 wersów (zwykle 11-zgłoskowych) z rymem okalającym, powiązana rymowo z podobnymi strofami poprzednimi i następnymi wg porządku: aba bcb cdc itd.;
[wł.],
tercyna
Encyklopedia PWN
forma wykształcona w poezji wł., spopularyzowana przez Boską komedię Dantego Alighieri; w poezji pol. stosowana przez J. Kochanowskiego, J. Słowackiego, a szczególnie przez poetów Młodej Polski (K. Przerwa Tetmajer, L. Staff).
