teci
 
Encyklopedia PWN
teci, thḗtes,
w starożytnej Grecji ludzie nie posiadający ziemi, wynajmujący się do pracy u innych;
w Atenach, od czasu reform Solona, najniższa, 4. grupa majątkowa; wg późnych przekazów teci to obywatele o dochodzie rocznym poniżej 200 medymnów zboża; teci mieli prawo uczestniczenia w eklezji i heliai, nie mogli być wybierani do Rady Pięciuset ani na stanowiska urzędnicze; w okresie klasycznym stanowili podstawę funkcjonowania floty ateńskiej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia