technet
 
Encyklopedia PWN
technet
[łac. < gr. technētós ‘sztuczny’],
Tc, technetium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 43;
Symbol: Tc
Nazwa łacińska: Technetium
Liczba atomowa: 43
Pierwiastek promieniotwórczy: tak
Grupa układu okresowego pierwiastków: 7 — manganowce
Odkrycie: 1937
Odkrywca: Segrč Emilio Gino, Perrier Carlo
promieniotwórczy; liczba masowa najtrwalszego izotopu 98 (czas połowicznego rozpadu T1/2 = 4,2 · 106 lat); t. należy do grupy manganowców; jest to srebrzysty, trudno topliwy metal; temperatura topnienia 2172°C, temperatura wrzenia 4877°C, gęstość 11,50 g/cm3; pod względem właściwości chem. podobny do renu; roztwarza się w wodzie król. i w mieszaninie kwasu azotowego i wody utlenionej; stopnie utlenienia: gł. VII, także IV, rzadko inne; tworzy jasnożółty, lotny, higroskopijny tlenek technetu(VII) Tc2O7, dający z wodą kwas technetowy(VII) HTcO4 (zarówno kwas, jak i jego sole są słabymi utleniaczami), są też znane m.in.: ditlenek TcO2, siarczek Tc2S7 i halogenki, np. TcF6, TcCl4; w skorupie ziemskiej dotychczas t. nie znaleziono, badania wykazują, że pierwiastek ten jest obecny w atmosferze niektórych gwiazd; izotop 95mTc o czasie połowicznego rozpadu T1/2 = 61 dni jest wykorzystywany jako znacznik izotopowy; t. efektywnie chroni stal przed korozją i stosuje się go (w bardzo małych ilościach ze względu na radioaktywność) jako składnik niektórych stali węglowych. T. jest pierwszym pierwiastkiem otrzymanym w wyniku sztucznych przemian jądr. (1937, E.G. Segrè i C. Perrier).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia