targi międzynarodowe

targi międzynarodowe,

ekon. impreza handlowa o międzynarodowym zasięgu; ważny element wymiany handlowej, gromadzący producentów towarów i usług, bezpośrednich nabywców i pośredników.

Targi — dawniej zwane jarmarkami — były znane już w starożytności, rozwinęły się w średniowiecznej Europie; organizowane zwłaszcza w miastach leżących na ważnych szlakach handlowych, w ustalonych dorocznych terminach, miały na celu głównie międzystrefową wymianę towarową, odgrywały jednak ważną rolę również w handlu lokalnym; eksponowane towary po dokonaniu transakcji niezwłocznie przekazywano nabywcom; wielkość i znaczenie jarmarków były uzależnione od stref produkcyjnych, które czasami obejmowały dużą część kontynentu (np. w XII–XIII w. jarmarki w Szampanii skupiały produkcję rzemieślniczą wielkich ośrodków produkcyjnych zachodniej Europy), a nawet wykraczały poza jego obszar (np. we wczesnym średniowieczu jarmarki na Bliskim Wschodzie pośredniczyły w handlu azjatycko-europejskim), niekiedy zaś dotyczyły tylko niewielkich obszarów; do ważniejszych należały jarmarki m.in.: w Antwerpii, Florencji, Kolonii, Lipsku, Lyonie, Sewilli; w Polsce międzystrefowe jarmarki pojawiły się w XIII w. (Gdańsk, Wrocław), ich szczególny rozwój nastąpił w XV–XVI w. (m.in. Gniezno, Lublin). W XIX w. nastąpiła przemiana dawnych jarmarków w nowoczesne targi międzynarodowe, które wprowadziły charakterystyczną dla giełd prezentację próbek towarowych oraz wykorzystywaną przez wystawy gospodarcze ekspozycję wzorów produkcji, zrezygnowały zaś z obrotu surowcami i towarami masowymi, który przejęły giełdy towarowe.

Prekursorem nowoczesnych targów międzynarodowych był Lipsk; w 1. ćwierćwieczu XX w. ich liczba w Europie wzrosła z ok. 20 do 450, jednak do wybuchu II wojny światowej przetrwało tylko ok. 50–60. Okres po 1945 charakteryzował się silnym rozwojem targów międzynardowych branżowych i pojawieniem się targów myśli naukowo-technicznej; 1970 zorganizowano ok. 1,6 tysiąca targów (w tym ok. 900 branżowych), które odwiedziło ok. 120 mln osób. Targi międzynarodowe są organizowane przez agendy rządowe oraz instytucje samorządu gospodarczego i terytorialnego; w skali międzynarodowej działalność targową koordynuje Związek Targów Międzynarodowych (Union des Foires Internationales) w Paryżu. Największe imprezy są organizowane w: Barcelonie, Berlinie, Bogocie, Brnie, Chicago, Düsseldorfie, Hamburgu, Hanowerze, Frankfurcie n. Menem, Johannesburgu, Kolonii, Lipsku, Londynie, Mediolanie, Monachium, Nowym Jorku, Osace, Paryżu, Singapurze, Sydney, Tokio, Toronto i Wiedniu. W Polsce od 1925 odbywają się Międzynarodowe Targi Poznańskie, które, poza imprezą uniwersalną w czerwcu, kilka razy w roku prezentują ekspozycje branżowe (opakowania, poligrafia, sprzęt medyczny, artykuły rolne i inne); od 1957 są organizowane Międzynarodowe Targi Książki w Warszawie, a od 1982 Targi Morskie „Baltexpo” w Gdańsku.

Współcześnie targi międzynarodowe są organizowane przez powoływane w tym celu przedsiębiorstwa lub przez władze samorządowe na specjalnie przygotowanych w tym celu terenach, wyposażonych w hale i budynki wystawowe. Mogą mieć charakter ogólny lub wyspecjalizowany. Są na nich prezentowane praktycznie wszystkie dziedziny wytwórczości i usług, np. targi budownictwa, ogrodnictwa i kwiaciarstwa, turystyczne i sportowe, artykułów i przetworów spożywczych, hotelowe itp.