szyby okienne

szyby okienne,

szkło wypełniające otwory okienne;

w staroż. Rzymie stosowano nasączony oliwą papirus, płytki alabastru lub szkła, w średniow. kościołach witraże i gomółki; w domach prywatnych w XVI w. były popularne gomółki, czasem wielokątne, układane we wzory geom.; w 2. poł. XVI i w XVII w. w pola środkowe okien wprawiano witraże gabinetowe; 1687 we Francji B. Perrot wynalazł metodę odlewania tafli szklanych; okna zostały znacznie powiększone; produkcja sz.o. za pomocą walcowania została wprowadzona 1854 w Wielkiej Brytanii; od pocz. lat 60. XX wieku sz.o. wytwarza się metodą float (szkło float), gwarantującą idealnie przejrzystą, pozbawioną zniekształceń taflę.