sztedyngowie
 
Encyklopedia PWN
sztedyngowie,
chłopi z Fryzji i Dolnej Saksonii osadzeni w XII w. na nizinach Wezery (poniżej Bremy);
mieli wolność osobistą, płacili arcybiskupowi Bremy czynsz i dziesięcinę; próby uzależnienia sz. i narzucenia im zwiększonych powinności wywołały 1204 powstanie; zorganizowana przeciw nim 1233–34 krucjata doprowadziła do wyniszczenia sz. i spustoszenia ich ziem.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia