szkło światłoczułe

szkło światłoczułe, szkło fototropowe,

szkło, które pod wpływem określonego rodzaju promieniowania zmienia w sposób odwracalny lub nieodwracalny swoje właściwości, gł. optyczne.

Do sz.ś. należą: szkła dozymetryczne, które ciemnieją pod wpływem promieniowania wysokoenerg.; na podstawie intensywności zabarwienia określa się wielkość dawki padającego promieniowania; szkła fotochromowe, które pod wpływem naświetlania zmieniają barwę; zjawisko to przebiega w sposób odwracalny, są to np. szkła borowo-krzemianowe z dodatkiem halogenków srebra (najczęściej chlorku AgCl) oraz sensybilizatorów (np. tlenku miedzi(I), Cu₂O); szkła takie są stosowane ob. gł. w okularach, ale także w budownictwie, motoryzacji. Do sz.ś. należą również szkła, w których pod wpływem naświetlania powstaje — w wyniku zmian strukturalnych — utajony obraz; obraz ten można wywołać przez ogrzewanie szkła, a następnie wytrawić chemicznie; tego rodzaju sz.ś. są używane m.in. do otrzymywania perforowanych płytek, stosowanych np. w automatyce pneumatycznej strumieniowej, oraz podłoży do zminiaturyzowanych obwodów, stosowanych w urządzeniach elektronicznych.