szabla
 
Encyklopedia PWN
szabla,
sport broń sieczno-kolna, używana w szermierce do rozgrywania konkurencji zw. również szablą;
dł. całkowita 105 cm, dł. klingi 88 cm; masa do 500 g; w walce na szable polem trafienia jest górna część tułowia (od pasa), głowa i ręce; od 1989 — trafienia rejestruje się aparaturą elektroniczną; od 1896 — konkurencja olimpijska. Do 2004 pol. szabliści zdobyli 1 złoty medal olimpijski — J. Pawłowski (1968), oraz 4-krotnie wywalczyli tytuły wicemistrzów olimpijskich: drużynowo (1956, 1960) i indywidualnie — J. Pawłowski (1956), J. Olech (1988).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia