sygnet drukarski
 
Encyklopedia PWN
sygnet drukarski, obecnie sygnet wydawniczy,
znak graficzny, będący marką, godłem drukarza, wydawcy, umieszczany zwykle na karcie tytułowej, okładce książki; odpowiada znakowi ochronnemu w handlu.
Pierwsi użyli sygnetu drukarskiego 1457 J. Fust i P. Schöffer (Psałterz moguncki), w Polsce 1475 K. Straube (Opus restitutionum F. de Platei); odbijany zwykle na końcu książki sygnet drukarski od XVII w. był wypierany przez sygnet wydawniczy (nakładcy).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia