świerzb

świerzb,

med. choroba inwazyjna wywoływana przez świerzbowce, u człowieka przez świerzbowca ludzkiego;

u ludzi powstają zmiany skórne w postaci nitkowatych korytarzy, drążonych przez świerzbowce w miejscach typowych: skóra brzucha, przestrzenie międzypalcowe, rzadziej doły pachowe i narządy płciowe; zmiany są silnie swędzące; świerzb zwierząt domowych jest wywoływany przez roztocze z rodzajów Sarcoptes, Psoroptes, Choriptes, Otodectes, Notoedres i Cnemidoptes; chorują gł. zwierzęta osłabione, źle odżywione, żyjące w złych warunkach higienicznych; objawy: świąd nasilający się po ogrzaniu skóry, następnie wykwity w postaci grudek, pęcherzyków, krost, wreszcie wyłysienia odsłaniające zaczerwienioną, zgrubiałą, sączącą skórę; lokalizacja zależna od rodzaju pasożyta — cała powierzchnia skóry bądź jej niektóre okolice (np. dolne odcinki kończyn). Zakażenie u ludzi i zwierząt szerzy się przez bezpośredni kontakt oraz przez przedmioty: ręczniki, ubrania, pościel; u zwierząt zakażenie szerzy się w okresie przebywania ich we wspólnych pomieszczeniach. Zapobieganie polega na przestrzeganiu zasad higieny osobistej i unikaniu kontaktu z osobą chorą, izolacji ognisk choroby; inwazje świerzbowca zwalcza się przez stosowanie odpowiednich mazideł, kremów itp., likwidujących pasożyty.