susza

susza,

hydrol. stosunkowo długotrwały okres z brakiem opadów atmosferycznych lub z dużym, w porównaniu ze średnimi wartościami wieloletnimi, ich niedoborem, występujący przeważnie w letnim półroczu;

rozróżnia się s. atmosferyczną — długotrwały okres bezdeszczowy lub okres dużego niedoboru opadów, przy wysokiej temperaturze oraz małej wilgotności powietrza, i — będącą jej następstwem — s. glebową, spowodowaną niedostateczną zawartością wody w glebie przy jednoczesnej dużej transpiracji, co prowadzi do usychania roślin. S. występują najczęściej na obszarach stepowych i sawannowych; najdotkliwsze s. wystąpiły 1968–74 i 1980–85 w Afryce, w krajach leżących w strefie Sahelu; s. występują też niekiedy na obszarze Polski. Ujemne skutki s. dla wegetacji roślin zwalcza się stosując, poza sztucznym nawadnianiem, środki mające na celu opóźnienie procesu wiosennego tajania pokrywy śnieżnej oraz odpływu wód roztopowych (np. sadzenie leśnych pasów wiatrochronnych).