sulfoniany

sulfoniany,

pochodne kwasów sulfonowych.

Sole o wzorze ogólnym R–SO₃Me (gdzie R — alkil lub aryl, Me — atom metalu jednowartościowego lub grupa amonowa) i estry o wzorze ogólnym R¹–SO₂OR² (gdzie R¹ — najczęściej aryl, R² — alkil); estry (gł. p-toluenosulfoniany) są stosowane w badaniach mechanizmów reakcji org. oraz jako półprodukty w syntezie chem.; sole mają duże znaczenie przem., są wykorzystywane jako półprodukty w syntezie chem. oraz jako substancje powierzchniowo czynne, wymieniacze jon.; najbardziej znane są alkilobenzenosulfoniany lub długołańcuchowe alkanosulfoniany (R = C₁₁–C₁₈) oraz naftalenosulfoniany sodu, potasu, amonu lub wapnia; wiele substancji, np. barwniki, niektóre pestycydy, stosuje się w postaci sulfonianów (soli) w celu zwiększenia ich rozpuszczalności w wodzie.