strop

strop,

bud. poziomy element konstrukcyjny oddzielający kondygnacje budynku;

składa się z konstrukcji nośnej, sufitu, podłogi oraz warstw izolacji cieplnej, dźwiękochłonnej, wodnej; gł. zadania s. to: przenoszenie obciążeń (ciężaru własnego, obciążenia użytkowego) i przekazywanie ich na ściany i słupy, usztywnienie budynku w kierunku poziomym, podział na kondygnacje; stosuje się różną klasyfikację s.: w zależności od rodzaju materiałów konstrukcji nośnej (drewniane, betonowe, żelbetowe, ceramiczne i mieszane np. ceramiczno-stalowe — np. s. Kleina, stalowo-żelbetowe), typu konstrukcji (płytowe, rusztowe, płytowo-żebrowe, gęstożebrowe — np. s. Teriva lub Akermana). Stropodach to s. nad najwyższą kondygnacją, pełni funkcję s. i dachu.