stelmachostwo
 
Encyklopedia PWN
stelmachostwo,
rzemiosło zajmujące się wyrobem pojazdów konnych: wozów, bryczek, powozów, kolas, karoc, sań itp.;
w Polsce znane już we wczesnym średniowieczu, szczególnie rozwinięte XV–1. połowa XVIII w., z największymi ośrodkami w Gdańsku, Krakowie i Lublinie oraz w Bochni i Bydgoszczy; tam gdzie nie było stelmachów, wyrobem wozów zajmowali się kołodzieje; wraz z rozwojem dużych, zmechanizowanych wytwórni pojazdów (Gdańsk, Końskie, Leszno, Łańcut, Warszawa) rozpoczął się od połowy XVIII w. stopniowy upadek stelmachostwa, a w 1. połowie XX w. nastąpił jego zanik.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia