starzenie się osadu
 
Encyklopedia PWN
starzenie się osadu,
zmiany zachodzące z upływem czasu w osadzie pozostawionym w roztworze macierzystym.
Polega na rekrystalizacji, prowadzącej do otrzymania osadów czystszych i grubiej krystal. niż świeżo strącone; czasem zachodzą zmiany niekorzystne, prowadzące do zanieczyszczania osadu w wyniku postrącania, polegającego na strącaniu się na wytrąconych kryształach innego osadu, lub tworzenia kryształów izomorficznych, czyli wbudowywania się obcych jonów w siatkę krystal. otrzymanego osadu; starzeniu poddaje się tylko te osady, które w danym roztworze macierzystym nie ulegają zmianom niekorzystnym.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia