stannin
 
Encyklopedia PWN
stannin
[łac. stannum ‘cyna’],
minerał, siarczek miedzi, żelaza i cyny Cu2FeSnS4;
krystalizuje w układzie tetragonalnym; stalowoszary, o połysku metalicznym (na świeżym przełamie), kruchy; występuje w wysokotemperaturowych żyłach hydrotermalnych, np. w Niemczech (Saksonia), Wielkiej Brytanii (Kornwalia), Rosji (Zabajkale), Boliwii (Oruro, Potosí), na Tasmanii; jest jedną z najważniejszych, oprócz kasyterytu, rud cyny (27,61% Sn).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia