stanca

stanca, stanza

[wł.]:

1) pierwotnie w prowansalskiej poezji nazwa utworu o wyrazistej i zamkniętej budowie, złożonego z kilku lub kilkunastu wersów;

2) w poezji rosyjskiej nazwa utworu zbudowanego ze strof 4-wersowych, w których poszczególne wersy mają postać 4-stopowego jambu i są połączone rymami krzyżowymi;

3) ogólna nazwa strof składających się z 4 do 12 wersów, 11- lub 13-zgłoskowych (obejmuje także takie formy, jak sekstyna i oktawa); szczególną odmianą jest stanca spenserowska, 9-wersowa, rymowana ababbcbce, wprowadzona do poezji angielskiej przez E. Spensera, w poezji polskiej używana głównie przez J. Słowackiego i J. Kasprowicza.