poczucie sprawstwa
 
Encyklopedia PWN
poczucie sprawstwa,
psychologiczne poczucie wpływu na bieg wydarzeń;
wyraża się w poczuciu kontroli (przekonaniu człowieka, że występowanie pozytywnych i negatywnych zdarzeń w jego życiu zależy od tego, co robi), poczuciu własnej skuteczności (przekonaniu, że jest się w stanie osiągnąć cele, do których się zmierza) oraz poczuciu wolności (przeświadczeniu, że wybór stojących przed nami możliwości życiowych zależy od nas samych). Uogólnione poczucie sprawstwa, ściśle związane z pozytywną oceną własnych kompetencji (zdolności, umiejętności, wiedzy itd.), jest ważnym składnikiem pozytywnego obrazu własnej osoby i ma znaczenie przystosowawcze: podnosi atrakcyjność obranych przez człowieka celów, zwiększa energię i wytrwałość w działaniu, czyni go bardziej odpornym na sytuacje stresowe. Ludzie zachowują poczucie sprawstwa nawet w takich sytuacjach, w których występowanie zdarzeń jest niezależne od ich działania (np. w sytuacjach losowych), mówi się wówczas o  złudzeniu kontroli; złudzenie to zanika u osób w stanie depresji. Długotrwałe pozbawienie człowieka poczucie sprawstwa rodzi zjawisko zw. wyuczoną bezradnością.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia