speleologia
nauka o jaskiniach;
[gr. spḗlaion ‘jaskinia’, ‘pieczara’, ‘lógos’ ‘słowo’, ‘nauka’],
speleologia
Encyklopedia PWN
zajmuje się m.in. badaniem genezy i rozwoju jaskiń, flory i fauny jaskiniowej (biospeleologia) i wykorzystaniem mikroklimatu jaskiń w medycynie (speleoterapia); w jaskiniach prowadzi się m.in. badania geol., hydrogeol., paleontologiczne i archeol.; pierwsze badania speleologiczne rozpoczęto już w XVII w., jednak największy rozwój s. nastąpił po II wojnie świat.; 1950 powstało pierwsze laboratorium podziemne w Moulis (Francja); ob. badaniami speleologicznymi objęte są wszystkie rejony świata. S. jest często utożsamiana z wszelkimi formami działalności w jaskiniach, a zwłaszcza odkrywczym i sport. penetrowaniem jaskiń (alpinizm podziemny).
