sorgo, Sorghum,
rodzaj z rodziny wiechlinowatych (traw),
sorgo
Encyklopedia PWN
25–30 gat. roślin zielnych, pochodzących ze strefy tropik.; kilka gat. należy do roślin najdawniej uprawianych (2 tys. lat p.n.e.), rozpowszechnionych w rejonach zbyt suchych lub zbyt gorących dla innych roślin; łodygi wys. 0,5–4 m; kwiatostan — wiecha (dł. 10–50 cm), o kłoskach okrytych skórzastymi plewami, jednokwiatowych; na ziarno do celów spoż. i przem. (mąka, kasza, krochmal, spirytus) oraz pastewnych są uprawiane formy: sorgo murzyńskie, zw. durrą, S. durra, sorgo japońskie, zw. gaolianem (kaolianem), S. japonicum, sorgo zwisłe, zw. dżugarą, S. cernuum, sorgo cukrowe, zw. dochną, S. saccharatum; u sorgo cukrowego zastosowanie spoż. i pastewne mają także łodygi zawierające 8–18% cukru, techn. zaś — odmiany o miotlastej wiesze; na zieloną paszę jest uprawiane sorgo sudańskie (trawa sudańska); sorgo zajmuje 5 miejsce (po pszenicy, ryżu, kukurydzy i jęczmieniu) w świat. produkcji zbóż, a w dużej części Afryki i Azji jest najważniejszym zbożem konsumpcyjnym.
