sonanty
 
Encyklopedia PWN
sonanty
[łac.],
w niektórych typach terminologii fonetycznej — spółgłoski sylabiczne, tzn. występujące w funkcji ośrodka sylaby (np. l w czeskim wyrazie vlk) lub samogłoski niesylabiczne (samogłoski), albo też obie te klasy łącznie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia