soliflukcja
 
Encyklopedia PWN
soliflukcja
[łac.],
kongeliflukcja, geliflukcja,
geol. powolne (kilka mm dziennie) zsuwanie się po stoku, pod wpływem siły ciężkości, rozmarzniętej warstwy gruntu nasyconego wodą;
stanowi rodzaj spełzywania; może zachodzić na wszystkich stokach o nachyleniu powyżej 3°; nie zawsze obejmuje cały stok, czasem wytwarza rodzaj szerokiego, wolno pełznącego języka gruntu; występuje w klimacie zimnym, gł. na obszarach polarnych, jest związana z obecnością zmarzliny wieloletniej; odtajałe latem warstwy przypowierzchniowe są przepojone wodą roztopową, która nie może wsiąkać w głąb z powodu zmarzliny, dlatego zmniejsza się tarcie między ziarnami odtajałej masy i jej tarcie o powierzchnię przemarzniętego podłoża; rezultatem s. jest powolne niszczenie stoku.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia