smalta
związek nieorganiczny, krzemian kobaltowo-potasowy;
[niem. < wł.],
błękit królewski,
smalta
Encyklopedia PWN
substancja szklista o barwie szafirowej; s. stosuje się do wyrobu emalii oraz do malowania szkła i porcelany; znana już w starożytności, na skalę przem. wyrabiana w XVI w. w Saksonii.
