słuch muzyczny

słuch muzyczny,

zdolność rozpoznawania przez człowieka różnic wysokości, barwy i głośności dźwięków (słuch wysokościowy, tembrowy i dynamiczny), także liczby współbrzmiących dźwięków i ich wzajemnych relacji (słuch harmoniczny, analityczny);

słuch wysokościowy: absolutny (wrodzony, spotykany rzadko) pozwala rozpoznawać bezwzględną wysokość dźwięków, relatywny (powszechniejszy), doskonalony ćwiczeniami solfeżu, pozwala rozpoznać różnicę (interwał) wysokości dźwięków.

Bibliografia

R. SHUTER-DYSON, C. GABRIEL Psychologia uzdolnienia muzycznego, Warszawa 1986.